Vertrouwen

Ik had weer een dagje Hengelo gepland. Dit houdt in dat ik naar de kapper ga, een schoonheidsbehandeling krijg, en nog een bezoekje aan m’n boekhouder heb. 
Tussendoor drink ik koffie in het mooiste restaurant en lunch ik onder het genot van wat wijsheden. Ik krijg en geef een hoop knuffels en heb weer voor 2 maanden aan positieve energie ontvangen. 
Maar niet alleen de energie is opbeurend en positief, het is ook altijd een geven en nemen van elkaars inzichten. Misschien wel omdat we allemaal ondernemer zijn begrijpt de ander juist precies wat je bedoelt met ‘rustige zomermaanden’, bijzondere klanten, combi van gezin en bedrijf. Zo eens in de paar maanden heb ik het nodig om even een spreekwoordelijke duw onder m’n achterste te krijgen, of uitleg en inzicht over mijn talent, passie en missie. Maar ook over het risico wat we lopen en hoe ieder in zijn of haar vertrouwen blijft. Dat is wat ik deze vrijdag nodig had. 


HOE BLIJF JIJ IN VERTROUWEN?

Ik kijk geen tv en hoor alleen via m’n omgeving wat er gebeurt in de wereld. Ik heb eigenlijk al genoeg aan mijn eigen leven en dat van mijn gezin. Het leven daagt iedereen op haar unieke wijze uit en ieder heeft hierin een eigen uitdaging. Wat ik interessant vind is hoe ze allemaal het vertrouwen houden, ‘weten’ dat het wel weer goed komt. 

In gesprekken met vrienden en cliënten hoor ik verschillende manieren van vertrouwen. Waar de een het van nature heeft, de ander het uit het geloof haalt, is weer een ander hier helemaal niet mee bezig, omdat hij zijn leven gecreëerd heeft op een stevig fundament. Door er met anderen over te hebben, krijg ik een spreekwoordelijke duw onder m’n achterste, en uitleg en inzicht over mijn talent, waarop ik moet vertrouwen. 
Want als zakelijk in een keer 3 grote workshops worden geannuleerd, hoe blijf ik dan in het vertrouwen dat het wel weer goedkomt?

Ik heb superpositieve mensen om me heen, en ik hoor altijd graag hoe andere ondernemers het doen.
Ik kom dan weer thuis met een bak aan inzichten, liefde en knuffels, allemaal heel mooi, maar ik voel ook het gevoel wat iedereen me heeft gegeven en heeft laten zien, en dat is VERTROUWEN. 
En daar ben ik msschien nog wel veel blijer mee. Want vertrouwen of het gebrek hieraan is iets wat je moet voelen, je kunt niet even bij de Albert Heijn een potje vertrouwen kopen, het is een basisgevoel, een basisspeler wat je meekrijgt in je jeugd. Het is het fundament, waarop je na je opvoeding en opleiding jouw leven verder bouwt. 

Nu heb ik een goede basis aan creatief omdenken meegekregen, genoeg om een eigen bedrijf op te bouwen, maar ik ben in de 40 jaar dat ik op mezelf ben nog nooit geheel onafhankelijk en dan vooral financieel onafhankelijk geweest, tot begin dit jaar. Mijn financiële vangnet of eigenlijk de hangmat heb ik opgegeven. Met als gevolg dat ik leef van mijn Kintsugi workshops, en dat lukt best, totdat er annuleringen plaatsvonden. 
Alsof het universum me wil testen in vertrouwen, of is het de wet van de aantrekkingskracht? 
Positief vertrouwen trekt positieve reacties dus opdrachten aan. En angst, een angst voor tekort, een negatieve energie trekt juist een negatieve reactie aan. 

Hoe dan ook, heel langzaam komt dat oervertrouwen weer in me naar boven. Het heeft me geleerd om te durven vragen en het heeft me allerlei ‘cadeautjes’ opgeleverd. Dankbaar omarm ik de uitdagingen en vertrouw erop dat het goed met mij komt. In tussentijd werk ik elke woensdag als tentamen surveillant bij de Open Universiteit, het brengt balans, en het vergroot mijn werkervaring met mensen. Naast de Kintsugi workshops natuurlijk, want het is zo ‘geregeld’ dat ik in het najaar weer mooie grote workshops mag geven. 

Tot slot, vertrouwen betreft ook het leven, je werk, in de liefde, in rouw, etc. Hoe blijf jij eigenlijk in vertrouwen? - Tamara xxx